دوباره شام غریبانی گرفته دلم
میان کوچه ی غم خانه ای گرفته دلم
شبیه شمع که تا پای مرگ می سوزد
برای غربت پروانه گرفته دلم
چو مادران جوان مرده اشک میریزد
چو سوگواری جانانه ای گرفته دلم
ندارم آب میان بساط خود جز اشک
چه حس و حال غربیانه ای گرفته دلم
بقیع خلوت و خاموش روزهای توام
ببین چگونه در آغوش روزهای توام
سلام حضرت زهرا گدایت آمده است
حریم بض گلو گیر من دوباره شکست
یک عمر با دل من ذره پروری کردی
برای من که غریبم تو مادری کردی
به سینه می زنم و می زنم و به سیم جنون
بیا قدم بگذاریم در حریم جنون
به سوز ناله ی عشق و به آه صبر قسم
به روضه خوانی خورشید و اشک ابر قسم
که قد ماه به پای غمت کمان شده است
که باد محض عزای تو نوحه خوان شده است
نفس بده که دم مرگ روی دست شما
تمام خلق بگویند گفت: یا زهرا (س)
