>
مستند «کبوتر حرم» روایتی از زندگی و فعالیت های فرهنگی و مذهبی شهید غلامعلی رجبی (جندقی) می باشد.
زمانی که سیره شهدا را از زبان کسانی که سال ها با آنها دوست و همکار بوده اند، یا جزو همرزمانشان به شمار می روند می شنویم، آنگاه در می یابیم میان یک انسان عادی و کسی که خداوند او را برای شهادت انتخاب می کند چقدر فاصله است.
شهید غلامعلی رجبی (جندقی) از جمله ستارگان درخشانی است که در سپهر شهادت و فداکاری ملت ایران می درخشد، او در تهران به دنیا آمد، آن هم در سال ۱۳۳۳ بنابراین دوران نوجوانی او مصادف بود با روزهای شکل گیری نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی(ره)؛ پدرش حاج حسن، از اساتید برجسته اخلاق و عرفان بود و نسبت به تربیت فرزندانش بسیار کوشا به همین دلیل غلامعلی به تدریج به معارف ناب اسلامی و در محیط خانوادگی آشنا شد و تحت تعالیم و تربیت پدرش، به مداحی برای اهل بیت(ع) روی آورد.
از جمله اشعار معروف شهید رجبی می توان به بیت «قربون کبوترای حرمت/ قربون این همه لطف و کرمت» اشاره کرد.
مستند «کبوتر حرم» که در دو قسمت توسط سید احمد معصومی نژاد کارگردانی شده به زندگی این شهید والامقام می پردازد؛ در این مستند بخش هایی از زندگی شهید به صورت نمایشی بازسازی شده و همچنین با برخی وعاظ و مداحان مشهور تهران نیز گفت وگوهایی صورت گرفته است.
سعید حدادیان، حاج منصور ارضی، حجت الاسلام والمسلمین پناهیان، حائری زاده، محسن طاهری، شیخ حسین انصاریان و خانواده شهید رجبی از جمله افرادی هستند که در «کبوتر حرم» با آنها گفت وگو شده است.
پخش سروده هایی از شهید با صدای خود او از دیگر بخش های این مستند است.
مستند «فرزند حبیب الله» به موضوع چگونگی نگهداری اسرای عراقی در ایران طی سال های جنگ می پردازد.
سیروس هرمزی در سال ۱۳۱۸ در سنندج به دنیا آمد، او سال ۱۳۵۸ به آمریکا رفت ولی به گفته خودش هر چقدر تلاش کرد نتوانست در کشوری غریب زندگی کند.
او با زنی عراقی ازدواج کرده بود و اقوام همسرش همگی در آمریکا زندگی می کردند و حتی یکی از آنها سناتور ایالتی بود؛ فامیل همسری اصرار زیادی داشتند که سیروس در غرب به زندگی خود ادامه دهد ولی او همچنان عقیده داشت هر چند آمریکا کشوری با امکانات زیاد است ولی وطن او نیست.
این مرد کرد بالاخره با فرزندانش به ایران بازگشت و عقیده دارد تصمیم درستی در آن زمان گرفته است.
او زندگی دوباره ای را در ایران شروع کرد؛ زندگی در ایرانی که در آستانه جنگ بود. هرمزی مأموریت یافت که گمرک ذوب آهن را با تعدادی پرسنل سامان دهی کند ولی وقتی به آبادان رفت، فرودگاه این شهر توسط ارتش بعث عراق بمباران شد.
سیروس هرمزی نمایندگی کلیساهای ایران و مسئول رابط کمیسیون حمایت از اسرا و مفقودان و اسرای مسیحی را در آن دوره بر عهده داشت؛ مستند «فرزند حبیب الله» به گوشه ای از چگونگی نگهداری اسرای عراقی از زبان سیروس هرمزی می پردازد.
این مستند، کاری از سید رضا حسینی است.
مستند «نشانی» به موضوع بازگرداندن امانتی هایی به صاحبانشان که تعدادی از رزمندگان دوران دفاع مقدس هستند، می پردازد.
حین واگذاری ساختمانی در تهران ۲۵ امانتی از سال های دور پیدا شد، مستند «نشانی» روایت جستجو و رساندن این امانت ها به دست صاحبانشان است.
داستان از این قرار است که تعدادی نامه و وصیت نامه از سوی رزمندگان در طول سال های دفاع مقدس نگاشته و از سوی آنها به خانواده هایشان ارسال شده بود که اکنون همان نامه های قدیمی پیدا شده اند و به دست خودشان می رسند.
واکنش این افراد پس از دیدن دستخط خودشان و مطالبی که نوشته اند از دریچه دوربین مستندساز روایت می شود.
مستند «ما سی نفر بودیم» روایت سی غواص گردان اخلاص است که در عملیات والفجر ۸ به عنوان گردان ضربت و نیروهای خط شکن در جزایر ام الرصاص، بوارین و ماهی به خط دشمن زدند و بعد از انجام ماموریت تعداد زیادی از آنان به شهادت رسیدند، تعدادی به اسارت دشمن درآمدند و تعدادی هم مفقودالاثر شدند.
بخش مهم روایت این مستند درباره ۴ غواص است که مجبور شدند روزهای زیادی را در خاک عراق با تحمل شرایط دشوار آتش دشمن، بدون غذا پنهان شوند. سه تن از این غواصان هر کدام بعد از سپری کردن ۳ الی ۱۳ روز در خاک عراق به مواضع نیروهای خودی بازگشتند و یک تن به اسارت دشمن درآمد.
روز جمعه ماه محرم سال ۱۳۳۶ در یکی از محله‌های مستضعف نشین اصفهان به نام «کوی کلم» خانواده با ایمان خرازی مفتخر به قدوم سربازی از عاشقان اباعبدالله (ع) گشت. هوش و ادب، زینت بخش دوران کودکی او بود و در همان ایام همراه پدر به نماز جماعت و مجالس دینی راه یافت و به تحصیل علوم در مدرسه‌ای که معلمان آنجا افرادی متعهد بودند، پرداخت. اکثر اوقات پس از تکالیف مدرسه به مسجد محله به نام مسجد «سید» رفته با صدای پرطنینش اذان و تکبیر می‌گفت.
حسین در دوران فراگیری دانش کلاسیک لحظه‌ای از آموزش مسایل دینی غافل نبوده و در آغاز دوران نوجوانی گرایش زیادی به مطالعه خبرها و کتب اسلامی و انقلابی داشت و به تدریج با امور سیاسی نیز آشنا شد. در سال ۱۳۵۵ پس از اخذ دیپلم طبیعی برای طی دوران سربازی به مشهد اعزام گشت. او ضمن گذراندن دوران خدمت، فعالانه به تحصیل علوم قرآنی در مجامع مذهبی مبادرت ورزید. در آن دوره او را برای عملیات سرکوب‌گرانه ظفار به عمان فرستادند ولی او از این سفر به معصیت یاد کرد و حتی نمازش را تمام می‌خواند. از همان روزهای اول انقلاب در کمیته دفاع شهری مسئولیت پذیرفت و برای مبارزه با ضد انقلاب داخلی و جنگهای کردستان قامت به لباس پاسداری آراست و لحظه‌ای آرام نگرفت. یک سال صادقانه در این مناطق خدمت کرد و مأموریتهای محوله او را راهی گنبد نمود.
با شروع جنگ تحمیلی به تقاضای خودش راهی خطه جنوب شد و در اولین خط دفاعی مقابل عراقیها در منطقه دارخوین مدت نه ماه، با تجهیزات جنگی و امکانات تدارکاتی بسیار کم استقامت کرد و دلاورانی قدرتمند تربیت نمود. در سال ۱۳۶۰ پس از آزادسازی بستان تیپ امام حسین (ع) را رسمیت داد که بعدها با درخشش او و نیروهایش در رشادتها و جانفشانی‌ها، به لشگر امام حسین (ع) ارتقا یافت. حسین شخصاً به شناسایی می‌رفت و تدبیر فرماندهی‌اش مبنی بر اصل غافلگیری و محاصره بود حتی در عملیات والفجر ۳ و ۴ خود او شب تا صبح در عملیات خاکریزش شرکت داشت و در تمامی عملیاتها پیشقدم بود. حسین قرآن را با صدای بسیار خوب تلاوت می‌کرد و با مفاهیم آن مأنوس بود. او علاوه بر داشتن تدبیر نظامی، شجاعت کم‌نظیری داشت. معتقد به نظم و ترتیب در امور و رعایت انضباط نظامی بود و در آموزش نظامی و تربیت نیروهای کارآمد اهتمام می‌ورزید. حساسیت فوق‌العاده و دقت زیادی در مصرف بیت‌المال و اجرای دستورات الهی داشت.
از سال ۱۳۵۸ تا لحظه آخر حضورش در صحنه مبارزه تنها ایام مرخصی کاملش هنگام زیارت خانه خدا بود. (شهریور ماه سال ۱۳۶۵) در سایر موارد هر سال یکبار به مرخصی می‌آمد و پس از دیدار با خانواده شهدا و معلولین، با یاران باوفایش در گلستان شهدا به خلوت می‌نشست و در اسرع وقت به جبهه باز می‌گشت. در طول مدت حضورش در جبهه ۳۰ ترکش میهمان پیکر او شد و در عملیات خیبر دست راستش را به خدا هدیه کرد. اما او با آنکه یک دست نداشت برای تامین و تدارکات رزمندگان در خط مقدم تلاش فراوان می‌نمود. در عملیات کربلای ۵ زمانی که در اوج آتش توپخانه دشمن، رساندن غذا به رزمندگان با مشکل مواجه شد حاج حسین خود پیگیر این امر گردید و انفجار خمپاره‌ای این سردار بزرگ را در روز جمعه ۸/۱۲/۱۳۶۵ به سربازان شهید لشگر امام حسین (ع) پیوند داد و روح عاشورایی او به ندبه شهادت، زائر کربلا گشت و بنا به سفارش خودش در قطعه شهدا و در میان یاران بسیجی‌اش میهمان خاک شد.
به فرموده رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، مجاهدت شهدای غواص در عملیات کربلای ۴ هیچگاه از یاد تاریخ نخواهد رفت.چندی پیش بود که خبر یافتن پیکر پاک ۱۷۵ شهید غواص با دستان بسته منتشر و مدتی بعد هم مراسم تشییع پیکر آنها در تهران برگزار شد.
این شهدا به دلیل مقاومت تا آخرین نفس، اسیر شده و با دستانی بسته زنده به گور شده بودند و امروز، حضور آنها در میان ملت همیشه در صحنه ایران، پیامی جاودانه برای ما و همه جهانیان داشت که ملت ما اهل مقاومت و ایثار تا پای جان است.
مستند «عروج در اعماق دریا» شامل تصاویری از وداع با پیکر شهدای مظلوم غواص در دانشگاه تهران است؛ در این بخش با برخی از مردم که از شهرهای مختلف برای این مراسم در تهران حضور یافته اند مصاحبه می شود.
در بخش دوم مراسم تشییع باشکوه پیکر این شهدا به تصویر کشیده خواهد شد و احساسات درونی شرکت کنندگان در این مراسم از طریق گفت وگو با آنها روایت می شود.
مستند «شب عاشورایی» با موضوع آماده شدن رزمندگان اسلام برای انجام عملیات والفجر ۸ از شبکه افق پخش شد.
این روزها حال و هوای کشورمان عاشورایی است، عاشورایی از جنس کارون و عملیات کربلای ۴ که ۱۷۵ شهید غواص آن روزها، بر دستان هزاران ایرانی تشییع شد.
عملیات های آبی – خاکی نیروهای نظامی ایران در دوران دفاع مقدس تجلی حماسه آفرینی ها و فداکاری های بسیجیانی است که جان بر کف و بدون اتکا به نیروی مادی و امکانات نظامی، فقط و فقط برای انجام وظیفه گام در آب های خروشان نهادند و شهادت را عاشقانه خریدار شدند.
یکی از قسمت های مجموعه روایت فتح که در سال های جنگ تحمیلی ساخته شده، در مورد عملیات والفجر ۸ و تلاش رزمندگان اسلام برای شکست خطوط دشمن است.
این قسمت از روایت فتح با عنوان «شب عاشورایی» از شبکه افق پخش شد و روایت گر شب عملیات می باشد.
آنچه در شب عاشورایی می بینیم اینکه غواصان خط شکن از اروند باز می گردند تا جای خود را به نیروهای تازه نفس بدهند.
مستند «۳۳ سال سکوت» به موضوع مشکلات یک جانباز دوران دفاع مقدس که در آلمان زندگی می کند،می پردازد.
مستند «۳۳ سال سکوت» از مصاحبه با یکی از جانبازان ایرانی در کشور آلمان شروع می شود؛ او از اینکه در ایران میزان معلولیتش را بسیار کمتر از آنچه در اروپا به او اختصاص یافته مشخص کرده اند گلایه مند است.
این جانباز همچنین به خاطراتی از نخستین سال های پس از پیروزی انقلاب اشاره می کند، روزها و ماه هایی که ضد انقلاب در کردستان و مرزهای غربی کشور دست به شورش زده بودند و نیروهای مردمی به همراه سپاه و ارتش مشغول مبارزه با آنها بودند.
وی همچنین از روزهایی که مجروح شده بود و سپس پروفسور سمیعی به طور رایگان او را عمل می کند می گوید و همچنین وقتی کمک های ایران به او قطع شده بود.
حسین شمقدری کارگردانی این مستند را بر عهده داشته است و محمد حسن مددی هم تهیه کننده «۳۳ سال سکوت» است.
مستند «دوباره باید دید … ننه قربون» به موضوع پشتیبانی مردمی از جبهه های جنگ در دوران دفاع مقدس می پردازد.
هفته دفاع مقدس یادآور مجاهدت های فرزندان این مرز و بوم در جبهه ها و خطوط مقدم برای دفاع از اسلام و ایران است؛ دفاعی جانانه که به فرموده امام راحل همچنان ادامه خواهد یافت.
گفته می شود بیش از یک میلیون نفر از مردم ایران به طور مستقیم با جنگ درگیر بودند و رزمندگان زیادی در جبهه ها و خطوط مقدم به مقابله با دشمن می پرداختند اما در نگاهی کلی تر، میلیون ها ایرانی در پشت جبهه ها، یاریگر فرزندان خود بودند و با حمایت های مادی و معنوی خود، عقبه سنگینی را برای دفاع همه جانبه از کشور به وجود آورده بودند.
مستند «باید دوباره دید … ننه قربون» فیلمی است مستند که به روایت ایثارگری افرادی می پردازد که در زمان هشت سال جنگ تحمیلی در پشت جبهه ها به خدمات رسانی مشغول بوده اند.
در این مستند خانم هایی که با شستن و ترمیم لباس شهدا آنها را برای استفاده مجدد رزمندگان آماده می کردند، امروز از خاطرات آن دوران می گویند.
سید سلیم غفوری تهیه کنندگی و یاسر عرب کارگردانی این مستند را بر عهده دارند.
مستند «ایستاده بر موج» به موضوع دفاع ابتکاری رزمندگان اسلام در دوران جنگ در مقابل ناوهای جنگی غربی می پردازد.
در بحبوحه جنگ تحمیلی و زمانی که همه قدرت های بین المللی پشت سر صدام ایستادند تا نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران را از پا درآورند، دولتمردان آمریکایی تصمیم گرفتند به طور مستقیم وارد عمل شوند و درگیری رو در رو با رزمندگان اسلام را شروع کنند.
در آن زمان نیروهای ایرانی از سلاح های پیشرفته ای در مقابله با ناوهای جنگی آمریکایی برخوردار نبودند به همین دلیل تصمیم گرفتند بر خلاف نبردهای کلاسیک، تهاجم به کشتی های بزرگ جنگی آمریکا را با استفاده از قایق های کوچک و تندرو انجام دهند.
«ایستاده بر موج» مستندی است که ابتدا به روایت تجدید دیدار رزمندگان عملیات مقابله به مثل در مرکز فرماندهی منطقه دوم نیروی دریایی می پردازد و سپس از زبان آنها، خاطراتی از دوران جنگ نقل می شود.
همچنین تصاویری مستند از درگیری میان رزمندگان اسلام در خلیج فارس با نیروهای مهاجم به نمایش در می آید؛ علاوه بر این با سردار علی فوی فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران نیز مصاحبه شده است.
این مستند کاری است از مهدی مطهر به عنوان تهیه کننده که مصطفی آتش مرد کارگردانی آن را بر عهده داشته است.
مستند «خاله بتول» به موضوع زندگی زنی ایرانی در عراق و ازدواجش با مردی عرب و ماجراهایی که برای آنها رخ داده است می پردازد.
زنی ایرانی که شوهری عراقی دارد و در دوران هشت ساله دفاع مقدس، پسرانش برای شرکت نکردن در جنگ علیه جمهوری اسلامی، مجبور شدند از دست نیروهای بعثی فرار کنند، این خلاصه ای است از قصه پر ماجرای خاله بتول در مستندی به همین نام که قرار است از شبکه افق پخش می شود.
در این مستند خاله بتول از گذشته خود می گوید، از ازدواجش، از پسرانش و از روزی که آنها برای نجنگیدن با ایران مجبور شدند شهر و خانه شان را رها کنند و متواری شوند.
در این مستند علاوه بر صحبت های این زن ایرانی در مورد وضعیت خانواده اش و دلایل آنها برای انجام این کار، به پیاده روی اربعین حسینی نیز اشاره می شود.
همچنین تصاویری از این همایش عظیم مذهبی در سال های گذشته به نمایش در می آید.
حسین نصیری کارگردان این مستند است.
توضیحات : آقای مرزوقی و خانواده اش که اهل اندونزی هستند سالهاست در ایران سکونت دارند و هر دو فرزند آنها اهل قم هستند.علت حضور آقای مرزوقی و خانواده اش به جنگ ایران و عراق بر می گردد،سالهایی که نبرد حق علیه باطل در ایران سرنوشت ساز می شد ، سرنوشت خانواده مزوقی را هم دگرگون می کند …
شاعر دفاع مقدس، مرحوم «ابوالفضل سپهر»، توصیه‌ای به دوستان می‌کرد، می‌گفت: «هر حاجتی دارید، پیش غریبه نروید، یک نذر کنید و حاجتتان را بگیرید.»
…
به مناسبت ۳۱ شهریورماه، آغاز هفته دفاع مقدس و در راستای زنده کردن نام و یاد شهیدان انقلاب اسلامی، بازخوانی مستند «ناگفته‌هایی از نام‌های نه چندان دور» را به مخاطبان خود پیشنهاد می‌کند.
این مستند کوتاه ۱۳ دقیقه‌ای که نویسندگی و کارگردانی آن را محمدحسن یادگاری برعهده داشت، به موضوع نام خیابان ها و کوچه‌های شهر می‌پردازد و برای این منظور به سراغ مردم می‌رود تا از آنها علت نامگذاری خیابان‌ها را جویا شود.
در توضیح این مستند آمده است: «این روزها آنقدر درگیر مشغله‌ها و گرفتاری‌هاییم که دیگر به اطراف‌مان توجهی نیست… به نام‌ها، نشانه‌ها و خاطره‌ها… هر گوشۀ شهر خاطره‌ای با خود حمل می‌کند و هر نام، یاد یک عمر گرانقدر را یادآور می‌شود…»