این مجموعه، نگاهی هیجانانگیز به زندگی حسین بهاروند، دانشمند برجسته ایرانی، دارد. او در آزمایشگاه تاریک خود، درگیر نبردی حماسی با چالشهای علمی و ذهنی است. این مجموعه، سفری به اعماق ذهن یک نابغه است، جایی که مرز بین نبوغ و دیوانگی محو میشود.
مجموعه درام و خانوادگی ذهن زیبا محصول سال ۱۴۰۳ کشور ایران که از سری تولیدات سیمافیلم نیز به شمار می رود و کارگردانی آن نیز بر عهده سیدمحمدرضا خردمندان می باشد.این مجموعه که به صورت انحصاری برای شبکه اول سیما نیز به تولید و ساخت رسیده است قرار است که در قالب ۲۰ قسمت از ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ پخش خود را از شبکه ۱ سیما آغاز نماید.این مجموعه که داستان و فیلمنامه آن با اقتباس از زندگی یک محقق ایرانی به نام محقق سلولهای بنیادی، حسین بهاروند به ساخت رسیده است در آن هنرمندانی چون امیرعلی دانایی در نقش حسین بهاروند، محمد نادری در نقش علی بهاروند، پدر حسین بهاروند، زهرا داوودنژاد، کوروش سلیمانی، رضا بنفشهخواه، مائده طهماسبی به ایفای نقش نیز پرداخته اند.
نگاهی کوتاه و مختصر به داستان سریال ایرانی ذهن زیبا
حسین بهاروند دانشمند و محقق سلول های بنیادی، مردی که ذهن او به اندازه سلول هایی که مطالعه می کند، پیچیده است، درگیر چالش های علمی و ذهنی طاقت فرسایی می شود. هر آزمایش، هر شکست، او را به لبهی پرتگاه نزدیک تر میکند. اما او مصمم است تا کلید اسرار زندگی را پیدا کند، حتی اگر به قیمت از دست دادن خود باشد. این مجموعه، نه فقط داستان یک دانشمند، بلکه کاوشی درونی در روح یک نابغه است. جایی که مرز بین واقعیت و خیال، علم و جنون، و نور و تاریکی محو می شود. تماشاگران، در این سفر پرماجرا، شاهد لحظات نفسگیر و هیجان انگیزی خواهند بود که آن ها را به فکر فرو میبرد.
پخش شده از : شبکه یک
سال پخش: ۱۴۰۳
پیامبرگرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم:
(در معراج) از هیچ آسمانی گذر نکردم مگر اهلش را مشتاق دیدار علی بنابیطالب علیهالسلام دیدم، و در بهشت هیچ پیغمبری نبود مگر اشتیاق دیدار علی بی ابیطالب علیهالسلام را داشت.
الریاض النضره، ج ۳، ص ۱۲۰ ـ ذخائر العقبی، ص ۶۴
اگر تمام درختان قلم، و دریاها جوهر، و جنیّان حسابگر و آدمیان نویسنده شوند نخواهند توانست فضائل علی بن ابیطالب علیهالسلام را اِحصا و شمارش نمایند!
تذکره الخواص سبط ابن الجوزی، ص ۱۳ ـ کفایهالطالب گنجی شافعی، ص ۱۲۴ـ۱۲۳
محافل خود را با ذکر و یاد علی(ع) مُزیّن نمائید.
مناقب ابن مغازلی، ص ۲۱۱
روزی که قیامت برپا میشود و پل صراط بر کناره جهنم نصب میگردد هیچ کس حق عبور از آن را نخواهد داشت مگر اینکه برگه اجازه علی بن ابیطالب را به همراه داشته باشد.
مناقب ابن مغازلی، ص ۱۴۲ ـ فرائدالسمطین، ج ۱، ص ۲۸۹
محبت و دوستی علی بن ابیطالب گناهان را نابود میکند همانند آتش که هیزم را میخورد و نابود مینماید.
کنزالعمال، ج ۱۱، ص ۶۲۱ ـ الفردوس، ج ۲، ص ۱۴۲ ـ الریاض النضره، ج ۳، ص ۱۹۰
سوگند به آن کس که جانم در دست اوست اگر بیم آن نبود که گروهی از امت من درباره تو همان چیزی را که ترسایان درباره عیس بن مریم گفتند ،بگویند، امروز درباره تو سخنی می گفتم که بر هیچ مسلمانی نمی گذشتی ، جز آنکه خاک پایت را به عنوان تبرک بر می داشت. معجم کبیر طبرانی ج ۱ ص ۳۲۰
کسی که در حق علی شک کند کافر است بحار النوار ج ۳۸ ص ۱۳۵
یا علی! هر کس از امّت من تو را دشمن بدارد، دیگر برای من مهم نیست او یهودی خواهد مرد یا مسیحی!
الفردوس، ج ۵، ص ۳۱۶ـ مناقب ابن مغازلی، ص ۵۰
احدی از پل صراط عبور نخواهد کرد مگر کسی که علی برای او جواز عبور بنویسید الریاض النصره ج ۳ ص ۱۳۷
سرلوحه نامه اعمال مومن محبت علی بن ابی طالب است تاریخ بغداد ج ۴ ص ۴۱۰
مثل علی بین شما همچون مثل کعبه پوشیده است.نگاه کردن بر آن عبادت و آهنگ او نمودن واجب است. مناقب علی ابن ابی طالب ص ۱۰۷
ای علی اگر کسی خدا را به اندازه نوح عبادت کند و همسنگ کوه احد در راه خدا طلا انفاق کند و ان مقدار عمر کند که هزار بار با پای پیاده حج به جای آورد و سپس در میان صفا و مروه مظلومانه کشته شد اگر ولایت تو را نپذیرد بوی بهشت به مشامش نمی رسد و داخل بهشت نمی شود. مناقب خوارزمی ص ۶۸
همانا خدا از نور صورت علی بن ابی طالب فرشتگانی آفریده که (خداوند را) تسبیح گویند و تقدیس نمایند و ثواب آن را برای دوستان علی و دوستان فرزندانش ثبت و ضبط کنند. مقتل الحسین ج ۱ ص ۹۷
ای علی تو مثل سوره قل هو الله احد هستی.هر کس تو را در دل دوست بدارد گوئی یک سوم قران را خوانده است و هر کس تو را در دل دوست بدارد و با زبانش تو را یاری کند گوئی دو سوم قران را خوانده است و هر کس تو را در دل دوست بدارد و با زبانش تو را یاری کند و با دستش به یاریت بیاید همه قران را تلاوت کرده است. تفسیر نورالثقلین ج۵ ص ۷۰۱
اگر تمام مردم در دوستی و محبت علی بن ابیطالب علیهالسلام یکدل بودند و وحدت کلمه داشتند خداوند آتش جهنم را هرگز نمیآفرید!
مقتلالحسین خوارزمی، ج ۱، ص ۳۸ ـ الفردوس، ج ۳، ص ۳۷۳