باشگاه افسران سنندج محل تجمع نیروهای سپاهی، ارتشی و پیشمرگان مسلمان کُرد در مقابله با گروهک‌های ضدانقلاب در استراتژیک‌ترین نقطه شهر در سال ۵۸ بود. در این سال شهر سنندج به عنوان مرکزیت استان کردستان، بخش‌هایی از استان کرمانشاه‌ و استان آذربایجان غربی به تصرف ضدانقلاب درآمد. تعدادی از پاسداران، نیروهای ارتش و پیشمرگان مسلمان کُرد با تصرف سنندج توسط ضدانقلاب، در باشگاه افسران به دلیل اشرافیت به منطقه مستقر ‌شدند و دفاع‌شان از این نقطه شروع شد.

نیروهای ضد انقلاب وقتی متوجه ‌شدند که نقطه حساس و تعیین‌کننده‌ای را از دست دادند، همه توان و تلاش‌شان را اطراف این مقر متمرکز کردند و نزدیک به ۲ هزار نیروی ضدانقلاب در این نقطه جمع شدند تا این مکان را از دست رزمنده‌ها خارج کنند.

در فرودگاه همه منتظرند تا اسیران ایرانی از عراق بازگردند. خانواده ی خاله زهرا هم امیدوارند آیت هم در میان آزادگان باشد، هرچند کسی جز خاله زهرا باور ندارد که آیت زنده باشد؛ تا اینکه….

سرهنگ «ستاری» که به تازگی فرماندهی نیروی هوایی را بر عهده گرفته است، از سرگرد «حبیب والا» می‌خواهد تا با او به آشیانه هواپیماهای اسقاطی برود؛ اما از این پیشنهاد منظوری دارد و در آشیانه پیشنهاد مهمی به سرگرد والا می‌دهد.

او از سرگرد والا می‌خواهد تا ساخت اولین هواپیمای سبک ترابری با نام «پرستو» را آغاز کند. سرگرد والا با توجه به سختی کار و شرایط جنگ و تحریم در کشور و نبودِ امکانات، این کار را غیرممکن می‌داند و از سرهنگ منصوری می‌خواهد تا به او فرصت فکر کردن بدهد.

حبیب بر سر دو راهی رد یا قبول پیشنهاد قرار می‌گیرد؛ اما به تدریج و با صحبت‌هایی که با دوست خود «مسعود» و سرهنگ «شرفی»، مسئول بازسازی هواپیماهای «سی ۱۳۰»، می‌کند پی می‌برد که سرهنگ ستاری سابقه درخشانی در انجام کارهای سخت و دشوار دارد، پس او می‌تواند روی حمایت های سرهنگ حساب کند؛ بنابراین پیشنهاد فرمانده‌اش را قبول می‌کند و مشغول فراهم کردن مقدمات کار می‌شود.

با شروع کار دشواری‌های ساخت اولین هواپیمای ساخت داخل مشخص می‌شود که هر کدام از آنها با درایت سرهنگ ستاری حل می‌شود، اما هنوز تا پرواز پرستو راه بسیاری باقی است؛ پرستو اندک اندک برای پرواز آماده می‌شود، اما…

ادبیات دفاع مقدس، نوعی از ادبیات انقلاب است. این ادبیات به داستانهای کوتاه نیز پرداخته است.

در این مجموعه تعدادی اثر منتخب از داستانهای کوتاه انقلاب، با موضوعاتی مانند جنگ و تظاهرات، اعتصاب‌های مردمی و … را می شنوید.

نام داستانها به همراه اسامی نویسنده ها :

داستان اول تفنگ نوشته محمدرضا بایرامی

داستان دوم سرخ چون سنگفرش خیابان پانزده خرداد نوشته علی الله سلیمی

داستان سوم شرکت در یک قتل دسته جمعی نوشته تیمور آقا محمدی

داستان چهارم سرباز سفید نوشته مجید پورولی

داستان پنجم عکس روی درخت نوشته ابراهمیم حسن بیگی

داستان ششم برای تو اسماعیل نوشته فریدون عموزاده خلیلی

داستان هفتم برگردیم گل محمدی بچینیم نوشته جلال وفا

داستان هشتم اسم رمز نوشته ابوالفضل مروی

داستان نهم هفده بعلاوه سه نوشته اکبر خلیل

داستان دهم خشتهای سیاه حیاط آقا سید نوشته وحید آقا کرمی

داستان یازدهم مرد بالای پله ها نوشته مریم محمدی

داستان دوزادهم مسافر نوشته احمد غلاوند

داستان سیزدهم نوشته روی دیورا نوشته سید ناصر هاشمی

داستان چهاردهم استوار ایوبی نوشته ابراهیم حسن بیگی

. من و دوستانم برای اینکه خودی نشان بدهیم، تصمیم گرفتیم مخفیگاه آنها را پیدا کنیم.

یک روز، به طور اتفاقی، متوجه شدم که یکی از آنها در آب‌انبار قدیمی شهر پنهان شده است. من مخفیگاه او را کشف کرده بودم و او که چند سالی در خرمشهر کار کرده بود، می توانست تا حدودی فارسی صحبت کند. او به من گفت که قصد دارد به طرف باختران برود و به کمک من احتیاج دارد. پدر من چند وقتی بود که در جبهه مفقود الأثر شده بود و من که منتظر شنیدن خبری از او بودم، مشتاقانه تصمیم گرفتم به اسیر کمک کنم تا بلکه او خبری از پدرم برای من بیاورد.

در این میان مادربزرگم مدام به خانه ی ما می آمد و اصرار داشت که پدر در جبهه شهید شده و مادر باید با پسردایی اش (فرهاد) ازدواج کند. مادربزرگ مادر را تهدید کرد و گفت که اگر این پیشنهاد را نپذیرد، پولی را که بابت رهن خانه به ما داده، پس می گیرد.

بعد از قراری که با اسیر عراقی گذاشته بودم، سراغ قلکم رفتم و پول آن را برداشتم تا برای او بلیت بخرم، اما به من بلیت نفروختند. تصمیم گرفتم شب هنگام، وقتی همه خواب هستند، پول را به دست او برسانم تا برود و خبری از بابا برایم بیاورد….

 

مختصری درباره نویسنده :

داریوش عابدی در سال ۱۳۳۶ در استان مازندران متولد شد. از جمله فعالیت های او در زمینه نویسندگی می‌توان به همکاری با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، واحد ادبیات حوزه هنری، نشریات هنرجویان پیک قصه‌نویسی حوزه هنری (از شماره ۱۱ به بعد) اشاره کرد. همچنین وی مسئولیت مرکز آفرینش‌های ادبی کانون پرورش فکری استان مازندران و مسئولیت چاپ و انتشار برخی از گاهنامه‌های داستان حوزه هنری را بر عهده داشته است. از این نویسنده کتاب‌های متعددی چاپ و منتشر شده است و داستان «آن سوی مه» بارها جوایز متعددی را نصیب وی کرده است.

فرمانده قرارگاه بعد از مطلع شدن از تحرکات دشمن، عده‌ای را مأمور رساندن مهمات و سلاح به رزمندگان خط مقدم می‌کند. نیروهای عراقی سعی می‌کنند مواضع نیروهای ایرانی را بمباران کنند.

براثر این تحرک دشمن، گروهی از بسیجیان در کانالی پناه می‌گیرند و تلاش می‌کنند راهی برای رهایی از این موقعیت پیدا کنند؛ اما در آن کانال پنج تن از رزمندگان با کمینی از نیروهای عراقی به شهادت می‌رسند.

ناصر به همراه دو تن از بسیجیان بازمانده، تصمیم می‌گیرند از کانال خارج شوند و به سمت آبراهی در نزدیک کانال حرکت کنند که در آنجا متوجه عبور قایق‌های عراقی در آبراه می‌شوند و همه‌ی تلاش خود را می‌کنند تا با اندک مهماتی که در اختیار دارند جلوی نیروهای بعثی را بگیرند. در حین درگیری، «سالار»، یکی از بسیجیان دلاور، به شهادت می رسد و رزمنده نوجوان به اسارت نیروهای بعثی در می‌آید…

سمیرای امروز بیست و هشت ساله است و در کنار مزار پدر از گذشته های دور حرف می زند. فصل هایی که برای او ، مادر، خواهرها و برادرهایش بسیار سخت گذشته است. روزهایی که پدر در جبهه بود. روزهایی که پدر در لباس بسیجی به رزمندگان خدمت می کرد؛ روزهایی که با آمدن، دیدن و حضور پدر در خانه شیرین ترین لحظه ها برای همه اعضای خانواده رقم می خورد. روزهایی که پدر سوی چشم هایش کم شده بود و باوجود درد پاهایش، باز هم عاشقانه برای خدمت و تکلیف به جبهه می رفت. روزهای جبهه و جنگ، روزهای اسرار ناگفته پدر از جنگ. روزهای دلتنگی پدر برای خاکریزها، کانال ها و سنگرها؛ روزهایی که پدر از گلستان و گل های خوش‌بوی آن و رزمنده های جوان با عشق سخن می گفت؛ روزهای گفتنی های پدر از ایثار، گذشت، اخلاص و شهادت …